EMIN ATASOY

Bize verdigin hayati, bir babanin çocugu için onemini ne bir bloga sigdirabilirim, ne de kalbime. Bu blog'u en basta seni sevenlerin seni hatirladikça yureklerini serinletmek için elbirligi ile yapiyoruz. Elimizdeki fotograflarin, videolarin, gazetelerde senin uzerine yazilanlar, eserlerin ve evde tek basina konustugun kaleminden dusen guzel yazilarinla yavas yavas donatmaya çalisacagiz. 

Babacigim, sen kotu bu dunyada iyiligi aradigin için ve ilim dagitigin için buyuksun. Babacigim, ilime katkilarinla, arkanda biraktigin binlerce ogrencin, yazdigin kitaplarinla zaten yasamaya devam edeceksin. O yuzden sana öldü demeye dilim varmiyor. Umarim kendince evde yazdigin yazilarinla ve fotograflarinla da bu blog'da yasamaya devam edersin.

Biliyordum ki yalnizdin, derdinki "dusunduklerimi tartisacak insan yok" ama baba dusunen insanlar genelde yalniz kalir. Gene derdin ki "ben oturdugum yerden dünyayi geziyorum", simdi de dunya seni gezsin babacigim.

Seni sonsuza dek sevecek parçan, kizin.

Ulku Idil Schreiber